Andrej Lemiašonak nazvaŭ Śviata-Jelisaviecinski manastyr «bajavoj adzinkaj»
Protaijerej Andrej Lemiašonak, duchoŭnik Śviata-Jelisaviecinskaha manastyra ŭ Minsku, u vinšavańni da Dnia Pieramohi źviazaŭ hety pamiatny dzień ź ciapierašnim uvarvańniem rasijskich vojskaŭ va Ukrainu i zajaviŭ, što jahony manastyr u hetym supraćstajańni — «bajavaja adzinka», piša «Chryścijanskaja vizija».
Pavodle słoŭ viadomaha svajoj paśladoŭnaj prarasijskaj pazicyjaj Andreja Lemiašonka, «siońnia znoŭ idzie vajna» — ciapier «z tym ža fašyzmam, ź biazbožnaściu i niačyścikam», a tyja vajskoŭcy, što zahinuli, na dumku śviatara, — «našy lepšyja chłopcy», sučasnyja «abaroncy».
Lemiašonak zajaviŭ, što manastyr, dzie jon słužyć, siońnia «taksama bajavaja adzinka», a jaho siostry «vajujuć za našu budučyniu».
Jon padkreśliŭ, što vajna budzie praciahvacca, pakolki «śviet, jaki adprečyŭ Boha», nie zdolny pakajacca.
Praź dzieviać miesiacaŭ paśla vyzvaleńnia pamior palitviazień Valeryj Bohdan7
Kamientary
otvierhať
(čto-libo) adchilać, adkidać nie prymać
(koho-libo) vyrakacca
nie pryznavać