Самае галоўная асаблівасць Лі, ён не быў калгаснікам!
Шрэк
08.11.2025
12345, вось у гэтым і розніца паміж адэптамі АГЛ і ЗП: абедзвюм катэгорыя патрэбна моцная рука — нецяжка здагадацца, каму хазяйственніка, а каму лапідарыя. Вольныя людзі самі хочуць вызначаць свой лёс.
даведка
08.11.2025
У нас же все высшие посты в государстве Лукашенко раздал своим землякам с соседних деревень Оршанского района и Витебской области, на лакомые куски экономики поставил своих друзей детства и членов собственной семьи, а вчера вообще поведал, что судьям довели его указание, как действовать по нарядам.
Van der Graaf
08.11.2025
Ай як ня можам бязь цьвёрдай рукі, га НН?
Цвёрдая рука
08.11.2025
Van der Graaf, а ты хіба ня бачыш да чаго давяла "мяккая рука" Еўропу? Літаральна АНАРХІЯ і слабасць. У каго ёсць галава на плячах, робіць высновы, астатнія па інерцыі квохчуць пра свабоду і дэмакратыю...
Мирек
08.11.2025
В Польшу и Литву бы такого!
З польшчы
08.11.2025
[Рэд. выдалена]
дробная заўвага
08.11.2025
[Рэд. — Дзякуй за заўвагу]
[Зрэдагавана]
Андрусь
08.11.2025
Феномен Сінгапура ў тым, што ўсе гавораць пра нейкі феномен і нейкае ўяўляемае лідарства гэтай таямнічай краіны, але ў чым там дасягненне я так і не зразумеў.
Якая ж яна лідарская, калі за апошнія 20 гадоў мне не давялося пабачыць яе ні ў якім спісе топ-краінаў хаця б па нейкіх паказчыках?.. Прычым, я адмыслова не шукаў. Проста паспрабаваў зараз прыгадаць. І не атрымліваецца.
Я нават сцяга гэтай краіны ня ведаю. Пры гэтым я сярэдні чалавек.
Артыкул не чытаў. Бо бачыць гэтую тэму не хочацца. Надакучыла ўжо.
Степашка
08.11.2025
Два самодура, но один прекрасно образованный, культурный, кристально честный националист, второй дичь колхозная, вор и мошенник, убийца, неуч и предатель, уничтоживший страну.
Саламон
08.11.2025
Фактычна ўсе дасягненні Сінгапура грунтаваліся на нізкім старце і прыстасаванні прывабных законаў для транснацыянальных кампаній. Ці былі яны прывабнымі для насельніцтва - наўрадці, бо інакш Лі Куан Ю не давялося б трымаць дыктатуру. То былі часы афшораў і фактычна бяздзейнасці захаду ў змаганні супраць іх, што дазваляла краінам кшталту Сінгапура добра зарабляць і тым фінансава кампенсаваць незадаволенасць адносна няшматлікага мясцовага насельніцтва ўласным бяспраўем. Але любая дыктатура, нават "адукаваная", застаецца дыктатурай, а таму ня мае рэзістэнцыі да ператварэння ў сярэднявечную. Прыкладам з'яўляецца Іран, у якім раней за аятолаў кіраваў шах-дыктатар. Тый таксама мог лічыцца адукаваным дыктатарам, і ў часы ягонага панавання Іран даволі актыўна развіваўся. Але яго згубіла неўвага да патрэбаў вялікай колькасці моладзі, якая ў выніку падхапіла ідэі ісламскага фундаменталізма і здзейсніла рэвалюцыю, якая ў выніку адкінула Іран далёка ўзад. Дыктатура Лукашэнкі таксама дазволіла за кошт Расеі выцягнуць Беларусь з трансфармацыйнага крызісу пачатку 90х і нават вяліся размовы аб нейкай "беларускай эканамічнай мадэлі", якая даказала сваю эфектыўнасць. Але ўсё скончылася ў 2006 з першай расейска-беларускай нафтагазавай вайной. Пасля гэтага пачаўся застой і з 2017 пачаліся атакі ўлады на сацыяльныя правы грамадзян. А пасля электаральнай паразы 2020 і саўдзелу ў вайне дыктатарская Беларусь ўзяла ўпэўнены курс на дэградацыю і заняпад. Прыклады Ірана і Беларусі дарэчныя тым, што любыя эканамічныя поспехі дыктатур фундаментальна няўстойлівыя, патрабуюць вонкавага фінансавання і таму маюць часовы характар
Степашка
08.11.2025
Еще один опасный момент, в Сингапуре отец правил 30 лет, затем сын 20 лет. Семейка у власти 50 лет. Не дай Бог для Беларуси такой судьбы. Нет, нам точно с Сингапуром не по пути. Семейные модели управления страной это про Кубу, Сев.Корею, Сингапур, Азербайджан и прочие арабские «джамахирии». Шансы заполучить в диктаторы «просвещенного интеллектуала-националиста» просто мизерные. Уничтоженное гражданское общество в РБ даже при самых прозрачных выборах, опять изберет болтливого популиста. Не нужна в Беларуси ни диктатура, ни даже пост «сильного» президента или премьера. В незрелом обществе, выросшим в условия авторитаризма с элементами тоталитарных режимов, самое безопасное это четкое разграничение ветвей власти, свобода прессы, максимум власти на места, в регионы, отказ от вертикали власти на основе лояльности «вождям», независимый суд, и полная деколонизация системы образования. Но начать все же придется с жесткой люстрации, по образцу Западной Германии 1945 года, роспуска, запрета, осуждения деятельности террористических организаций: КГБ, ОМОн, ГУБАЗИК и т.д, люстрация судейского и пенициарного корпуса. Чему в Сингапура следует поучится, как это быстрому созданию современной армии в нуля. У беларусов нет своей армии, «белорусская армия» сегодня это реликтовый осколок западного военного округа СССР, до сих пор находящего в под управлением Москвы. В общем и целом работы не початый край.
Паўлюк
08.11.2025
Усім, зто захапіўся Лі Куан Ю пасля артыкула, нагадваю, што на аднаго Лі Куан Ю прыходзіцца дзясятак Пол Потаў, Кімаў, Маркасаў, Сухартаў, Пакаў Чон Хі ці Тадзё. Верыць у жорсткую руку — вялікая рызыка.
00
08.11.2025
Нормально..... Попытка проведения параллели ? Неужели ИПСО?)))
бабруйчанін
08.11.2025
30 год Лу замала зноў з шуфляды з пауціння выцягнулі Лі)))) Аўгусту Піначета забыліся ?? Ні жадаеце ?? Болей 20 год як " абраны" шлях іспанізацыі пры Франко Гадаванне выхаванне прынца
Ы
08.11.2025
Сінгапур — дыктатура. Трошачкі нагадвае Беларусь, але без поспеху і ў Азіі. Там людзі таксама троху запалоханыя і атмасфера ў грамадстве складаная, нават "падаўленая". Там нават цялесныя пакаранні ёсць. Але ў эканоміку змаглі, гэта праўда.
Ли Куан Ю: как за одно поколение твердой рукой вывести молодую страну в мировые лидеры
Вольныя людзі самі хочуць вызначаць свой лёс.
[Зрэдагавана]
Якая ж яна лідарская, калі за апошнія 20 гадоў мне не давялося пабачыць яе ні ў якім спісе топ-краінаў хаця б па нейкіх паказчыках?.. Прычым, я адмыслова не шукаў. Проста паспрабаваў зараз прыгадаць. І не атрымліваецца.
Я нават сцяга гэтай краіны ня ведаю. Пры гэтым я сярэдні чалавек.
Артыкул не чытаў. Бо бачыць гэтую тэму не хочацца. Надакучыла ўжо.
Прыклады Ірана і Беларусі дарэчныя тым, што любыя эканамічныя поспехі дыктатур фундаментальна няўстойлівыя, патрабуюць вонкавага фінансавання і таму маюць часовы характар
Верыць у жорсткую руку — вялікая рызыка.
Аўгусту Піначета забыліся ?? Ні жадаеце ??
Болей 20 год як " абраны" шлях іспанізацыі пры Франко Гадаванне выхаванне прынца