Еўрапейцам 1000 разоў казалі каб не ехалі ў лукашэнкаўскую дыктатуру, што іх могуць выкарыстаць у рознага кшталту правакацыях.
Барадзед
05.09.2025
Tut, мне кажется, подобная провокация только шума наделает и ничего не изменит, если это провокация.
*/
05.09.2025
Tut, ня трэба быць проста вахлаком і думаць што усе вакол браты і спагадлівыя людзі.
Валигура
05.09.2025
Надо бы польскому ABW хорошенько проверить одного беларуского главреда в Белостоке, который когда-то служил в ВДВ и ранее на гродненском портале о себе писал в профиле, что мол, - "Разведчиков бывших не бывает" и который периодически езди в польско-беларуское приграничье и делает там репортажи, паралельно, осуществляя может быть ещё какую-то деятельность.
Там
05.09.2025
Может и провокация, а может и нет. Или кто-то думает, что Польша не шпионит за соседями? Поляки они ведь не такие как московиты, они же так не поступают? Так ведь?
Беларус
05.09.2025
"Беларускі" КГБ такі ж беларускі, як і "беларускае" гестапа нацысцкай Нямеччыны. Называя карнікаў хунты, спадкаемцаў людажэрскага НКВД (складана знайсці большых ворагаў Беларусі) нечым "беларускім" ці "афіцыйным" - вы дэманструеце непрыняцьце выбару нашага грамадства ў 2020-м, ды толькі дапамагаеце ў аднаўленьні легітымнасьць калхознага пахана ды ягонай зграі. Што, як ўжо сказана шматкроць раней, робіць вас саўдзельнікамі.
Палякам жа, як і беларусам у замежжы, толькі адна парада - нефіг сюды шастаць. Гэта акупаваная тэрыторыя. Вы будзеце праходзіць не мяжу, а фільтрацыю. Таму едучы сюды, патрэбна вельмі грунтоўная нагода ды адпаведная падрыхтоўка.
.
05.09.2025
Там таксама шмат беларусаў. Як і ў турмах, калоніях сярод карнікаў. Яны не прыхільнікі беларускага як нацыянальнай ідэі, але генетычна тыя ж беларусы. І трэба з гэтым жыць, разумець, што беларусы могуць быць і такімі. Такі адваротны, цёмны бок.
Беларус
05.09.2025
., "Тожебеларусы"...
Карнік, забойца ці педафіл - гэта не пра грамадзянства, гендар ці ўзрост. Гэта пра ўчынкі. Архітэктара зьнішчэньня беларускасьці са стогадовай гісторыяй "посьпехаў", называць "беларускім", мякка кажучы, ня вельмі паслядоўна ды разумна. Асабліва падчас вайны (а па-сутнасьці - гэта злачынства) І калі вы ня здольныя ўспрымаюць варожую структуру, што імкнецца вас зьнішчыць, менавіта як "ворага" (бо там тожебеларусы, але як гэта тлумачыць іх антыбеларускую дзейнасьць - незразумела) - перамагчы ня зможаце ніколі. Бо няздольныя адзяліць ворага ад саміх сябе - у вас няма для гэтага вярбальных крытэраў (у лукашні, дарэчы, з падобнай ідэнтыфікацыяй праблем няма).
Таму ёсць прынцыповая каштоўнасная розьніца ва ўспрыняцьці паміж "беларускім КГБ" і "КГБ у Беларусі". Першае - пра якасьць (што зусім не адпавядае рэчаіснасьці, а таму у выніку прывядзе да аблуды), а другое - пра месцазнаходжаньне (што рэчаіснасьці прынамсі адпавядае).
Сярод груповак ЛДНР шмат украінцаў. Але гэта ня робіць іх "украінскім войскам" (нават, калі б яны самі сябе так называлі), а з саміх наймітаў - "украінскіх жаўнераў". І нікаму, нават, у галаву не прыходзіць называць іх нечым украінскім - бо яны на варожым Украіне баку.
Структура - гэта ў першую чаргу ўчынкі і накірунак дзейнасьці. Антыбеларуская дзейнасьць - антыбеларуская структура. Прабеларуская дзейнасьць - беларуская структура. У любой мове прыметнік - гэта пра якасьць. І калі, згодна карыстанай тэрміналогіі, сутнасьці адразу не зразумела - значыцца сэнс з'явы трапна не перадаецца. І нічога, акрамя блытаніны і памылак гэтая тэрміналогія не дае.
Абавязак любога грамадзяніна падчас вайны - выкрываць варожыя структуры і імітацыі, а не дапамагаць маскіраваць іх. Робіце першае - павага і пашана. Робіце другое - працуеце на ворага (з адпаведным стаўленьнем). Падаецца, прасцей ужо няма куды.
.
05.09.2025
Па правілах мовы (і не толькі беларускай), "беларускае КДБ" эквівалентна "КДБ Беларусі" (хоць першы варыянт і "рэжа слых", калі думаць пра "беларускі" ў кантэксце беларускага нацыяналізму). Па тых жа правілах мовы "беларускі" - і нешта прыдатнае да Беларусі (не абавязкова ідэальнай, а рэальнай), і, ў вузкім сэнсе толькі нацыяналізму.
Мова неадназначная, яе правілы і логіку "звычайнага" чалавека (ў тым ліку, іншаземца) вы не зломіце, не заменіце прыказамі ўжываць "навамову".
> Бо няздольныя адзяліць ворага ад саміх сябе - у вас няма для гэтага вярбальных крытэраў (у лукашні, дарэчы, з падобнай ідэнтыфікацыяй праблем няма). Не трэба за мяне нервавацца. Я падзяляю па іх справах: карнікі. Гэта дрэнна для любой нацыянальнасці і гэта і ёсць тая каштоўнасць, за якую іх ненавідзім. А не па нацыянальнай прыкмеце. Браць прыкладам лукашысцкіх прапагандыстаў мне нецікава, гэта дурны ўзровень.
Беларус
05.09.2025
., "КГБ Беларусі" не раскрывае сэнс установы (асабліва без двукосься). А тое, што не раскрывае сэнс - бессэнсоўна. "Беларускія ўлады" у дачыненьні да хунты ўвогуле супярэчыць рэчаіснасьці ды абвяргаюць падзеі 2020-а - а значыцца з'яўляецца ўчынкам на карысьць дыктатуры ды супраць дэмакратычнай будучыні. Матывацыя пры гэтым ня мае аніякага значэньня. Бо рэжым існуе дагэтуль выключна дзякуючы пасьпяховаму падману і выдачы сябе за "Беларусь", "Дзяржаву", "Радзіму" - тое, чым ён не з'яўляецца. Дапамагаеце гэтаму падману - працуеце на карысьць рэжыму. Кропка.
"Не трэба за мяне нервавацца" )))) Шаноўны, нават, не ўяўляеце, наколькі мне ўсё адно на вашыя філалагічныя разважаньні. Прынамсі пакуль вы не напісалі мне анічога, што мела б нейкі практычны (ці тэарэтычны) сэнс. Нажаль.
.
06.09.2025
Палезлі панты ўжо і хворы смех - нярвуецеся. Сутнасць гучала: вашыя цэтлікі "беларускае"-"не беларускае" могуць якраз не раскрываць сэнс з'яў, а пераносіць іх на дадатковы сімвалічны ўзровень. Якім-небудзь прымітывам гэтага хопіць - лаюцца ж тут людзі "губернскімі" і лічаць гэта беспраблемным крытэрыем. Выпрацоўваеце сістэму "свой"-"чужы" (таму і прапагандысты таталітарныя для Вас прыклад).
Далей, кожная назва і не павінна "раскрываць сэнс". Умоўна, можаце прыдумаць сваё "правільнае" імя для суседа, але яго клічуць так, як яго назвала маці. Нават калі тое імя для вас непрымальнае або не нясе правільны сэнс. Бальшавікі перайменавалі Прапойск (Прапошеск) у Слаўгарад, менавіта таму, што з іх занадта ідэалагічным поглядам назва несла нейкі дадатковы сэнс, тыпа пра алкаголь (па іх думках), і тады яны прыдумалі новую, з "правільным" сэнсам.
Часам назва - гэта проста назва, паказальнік. А тое, што Беларусь зараз у складаным стане, пераносіцца і на тое, што калі кажам "беларускае", яно можа быць розным, не абавязкова "нашым". Ну такая рэальнасць. Словы і назвы маюць нюансы, трэба думаць.
Беларус
06.09.2025
., Вораг, які зьнішчае ўсё беларускае, ня можа насіць "проста назву" (і вядома, звацца "беларускім"). Прынамсі на мове здаровага чалавека (выданьня ці структуры), які сапраўды вызначыўся. "Проста назва" (тым больш, якая адмыслова перакручана рэжымам менавіта дзеля сахаваньня сваіх злачынстваў ды з'яўляецца ключавой часткай ягонай інфармацыйнай стратэгіі падману) - гэта норма. І яе выкарыстаньне да з'яў, што аб'ектыўна не з'яўляюцца нормай - згода і прыняцьцё іх за норму. Ды публічны распаўсюд гэтай "нармальнасьці" далей.
Іншымі словамі называць катавальню "багадзельняй" без абмовак ці двукосся (нават, калі на будынку вісіць менавіта такая шыльдачка) - гэта прыняцце ейнага функцыяналу за багадзельню і згода з ім. Ня больш, ня меньш. Гэта і ёсць тая адсутнасьць салідарнасьці з падзеямі і лёсам суграмадзян, аб чым узгадана вышэй. Ды насамрэч ня зроблены дагэтуль выбар: беларускі бок для вас зараз альбо ў Вільні, альбо ў Менску. А калі рэжым нелегітымны - "афіцыйным Мінскам" ён быць ужо аніяк ня можа. Інакш - гэта біпалярка і непаслядоўнасьць. І яе выдатна бачаць усе краіны сьвету. Ды будуюць свае паводзіны згодна гэтай рэчаіснасьці: непаслядоўнасьці (чытай ненадзейнасьці) носьбітаў пашпарту з вянком (бо кажуць праз сказ супрацьлеглыя рэчы: рэжым нібыта не прызнаюць, але прызнаюць). Сваёй пустой балбатнёй вы толькі падцьвярджаеце гэта. Таму замест уцямнага адказу на нашае "Чый Крым?" (а, нагадаю, магчымы толькі два адказы) - пачынаеце ліць нейкую філалагічную ваду. Як і пераважная большасьць нацыянальнай інфапрастюторы. А значыццца - вызначэньня і адказу насамрэч няма. А чаму? Бо суб'ектыўна пытаньне неістотнае - ёсьць, падобна, больш важныя справы зараз. А калі нацыянальная трагедыя з'яўляецца неістотнай падзеяй, каб зьмяніць стаўленьне - гэта вельмі шмат аб чым кажа.
І гэтая блытаніна, вядома, мае свой велізарны кошт ды наступствы: пачынаючы ад недасяжнасьці гуманітарных віз ды адмысловага бюракратычнага пекла, і скончваючы неразуменьнем сярод патэнцыйных хаўруснікаў сутнасьці беларускай праблемы. Ды, як вынік - адсутнасьцю ў іх палітычнай волі на стварэньне беларускага вызвольнага войска - ключавога інструменту для вырашэньня праблемы ўзброенага захопу улады ў Краіне. Няма вярбальнага разуменьня падзей у носьбітаў нацыі - ня будзе і сістэмнага бюракратычнага раўуменьня ў суседзяў ды хаўруснікаў. Такія справы.
Іншымі словамі: рэжым трымаецца (і працягне трымацца) выключна дзякуючы тым, хто бачыць і прасоўвае яго, як "беларускі бок" ды "афіцыйны Мінск" - што аб'ектыўна з 2020-а не адпавядае рэчаіснасьці (ну, і бонусам бачаць у карніках ды тэрарыстах рэжыму сапраўдных праваахоўнікаў ды міліцыю). Усё, як у школьнай фізіцы: няправільнае разуменьне варункаў задачы робіць ейнае вырашэнне немагчымым.
.
06.09.2025
Словы значаць тое, што яны значаць (прабачце за таўталогію), а не тое, што нехта жадае "перавызначыць" з ідэялагічных мэт. І яшчэ больш гэта тычыцца імён уласных, назваў арганізацый. Калі Вы будзеце сабаку называць кошкай, вы самі створыце "біпалярку" і "нявызначанасць". Гэта не "філалогія", на якую чамусьці спасылаецеся і лаецеся, гэта простая логіка. Гэтая логіка працуе, а не "хацелкі" дагматыкаў.
Калі існуе "Белорусский Красный Крест", бессэнсоўна даваць яму сваю іншую назву. Існаванне такой арганізацыі з такой назвай - факт. "Нявызначанасць" у тэрміналогіі адлюстроўвае нявызначанасць з Беларуссю і яе структурамі, жыхарамі ў жыцці. Калі вы пасля ўмоўнай перамогі створыце ўжо нармальную арганізацыю з той жа назвай, вам прыйдзецца працаваць з тым фактам, што людзі пад той назвай будуць працягваць блытаць і старую, і новую арганізацыю. Усё роўна вам прыйдзецца глядзець на сэнс, а не толькі на назву.
Так, вы можаце аргументаваць, што "беларускі" ў назве не нясе адэкватны сэнс у кантэксце беларускай сапраўднай дзяржаўнасці і гісторыі. Можаце выкарыстоўваць "афіцыйную назву" са словамі і зноскамі "так званы" і т.п. Калі з гэтым згодныя, можна далей не дыскутаваць.
2. Вашае "трэба вызначыцца са словамі (і абавязкова ў вашай інтэрпрэтацыі кожнага слова), інакш вы прызнаеце легітымнасць рэжыму" - не даказана. Напрыклад, я магу казаць "БЧК" або "КДБ РБ" і пры гэтым я цалкам разумею сутнасць гэтых арганізацый і не здраджваю "сапраўднай Беларусі". І? 3. Нейкі архаічны ідэалізм (у прамым сэнсе) лічыць, што калі даць правільныя назвы, то і свет зменіцца. 4. Пра вашыя ідэі "стварэння беларускага вызвольнага войска" ў эміграцыі ўжо размаўлялі. Там больш юрыдычных (вельмі складаных) пытанняў, а не рашэнне праз тэрміналогію.
Беларус
06.09.2025
., Ніколі не казаў пра "кожнае слова" - выключна пра структуры хунты і беларускія структуры. Бо менавіта яны бакі канфлікту. Блытаніна і абагульненьне - вашая частка дыялогу.
На шыльдачцы ў Крыму таксама напісана "Российская Федерация". І "існаванне такой арганізацыі з такой назвай - факт", як вы кажаце. Але людзі ўсё ж дзеляца на дзьве катэгорыі: адныя прызнаюць гэтую шчыльдачку, і менавіта яна для іх "факт", а для другіх - усё ж "Крым - гэта Ўкраіна". (Ёсьць яшчэ, канешне, так званы трэці бок: маўляў "всё не так однозначно". Але ён па сутнасьці не з'яўляецца выбарам, а толькі ягонай адтэрміноўкай. З падвышэннем кошту, вядома).
Бягучая рэчаіснасць, што хунта - гэта захопнік ўлады ды антыбеларускі, для вас пакуль з'яўляецца нейкім "недаказаным фактам" (бо бягучых падзей не хапіла, каб змяніць побытавае стаўленьне), спробай выдаць сабаку за котку (гэта быў вельмі моцны аргумент), чыёйсьці "хацелкай" і жаданьнем "перавызначыць" сэнс (бо, вядома, хунта - гэта афіцыйны Менск і менавіта беларуская ўлада, а карнікі - міліцыя: так заўсёды было і гэта "факт"). А забойствы ды катаваньні з іх боку - усяго толькі кропка гледжаньня, якая патрабуе доказаў ды пераканаўчых аргументаў, а таму - дакладна не нагода мяняць стаўленьне. У гэтым і розніца. Для вас "Генеральная пракуратура Беларусі" - менавіта той тэрмін, які выдатна перадае сутнасьць функцыяналу гэтай установы і адпавядае міжнароднаму разуменьню гэтай дзейнасьці. А для мяне так называць гэтую установу - саўдзел у злачынстве і здрада.
Таму ў тым, што афіцыйны Менск зараз месціцца не ў Менску, а карнікі - у лепшым выпадку "лукашэнкаўская так званая міліцыя" (бо выконвае функцыянал, не ўласьцівы міліцыі ў класічным разуменьні) - вас пераканаюць не словы ў чаціку, а толькі падзеі і толькі ў асабістым жыцьці (але і тое не дакладна). Таму ня бачу сэнсу марнаваць час: прыязжайце ў акупаваную Беларусь і атрымлівайце уласны досьвед на уласным азадку. Размова скончана.
МИД Польши: Задержание поляка в Лепеле может быть провокацией
Палякам жа, як і беларусам у замежжы, толькі адна парада - нефіг сюды шастаць. Гэта акупаваная тэрыторыя. Вы будзеце праходзіць не мяжу, а фільтрацыю. Таму едучы сюды, патрэбна вельмі грунтоўная нагода ды адпаведная падрыхтоўка.
І трэба з гэтым жыць, разумець, што беларусы могуць быць і такімі. Такі адваротны, цёмны бок.
Карнік, забойца ці педафіл - гэта не пра грамадзянства, гендар ці ўзрост. Гэта пра ўчынкі. Архітэктара зьнішчэньня беларускасьці са стогадовай гісторыяй "посьпехаў", называць "беларускім", мякка кажучы, ня вельмі паслядоўна ды разумна. Асабліва падчас вайны (а па-сутнасьці - гэта злачынства) І калі вы ня здольныя ўспрымаюць варожую структуру, што імкнецца вас зьнішчыць, менавіта як "ворага" (бо там тожебеларусы, але як гэта тлумачыць іх антыбеларускую дзейнасьць - незразумела) - перамагчы ня зможаце ніколі. Бо няздольныя адзяліць ворага ад саміх сябе - у вас няма для гэтага вярбальных крытэраў (у лукашні, дарэчы, з падобнай ідэнтыфікацыяй праблем няма).
Таму ёсць прынцыповая каштоўнасная розьніца ва ўспрыняцьці паміж "беларускім КГБ" і "КГБ у Беларусі". Першае - пра якасьць (што зусім не адпавядае рэчаіснасьці, а таму у выніку прывядзе да аблуды), а другое - пра месцазнаходжаньне (што рэчаіснасьці прынамсі адпавядае).
Сярод груповак ЛДНР шмат украінцаў. Але гэта ня робіць іх "украінскім войскам" (нават, калі б яны самі сябе так называлі), а з саміх наймітаў - "украінскіх жаўнераў". І нікаму, нават, у галаву не прыходзіць называць іх нечым украінскім - бо яны на варожым Украіне баку.
Структура - гэта ў першую чаргу ўчынкі і накірунак дзейнасьці. Антыбеларуская дзейнасьць - антыбеларуская структура. Прабеларуская дзейнасьць - беларуская структура. У любой мове прыметнік - гэта пра якасьць. І калі, згодна карыстанай тэрміналогіі, сутнасьці адразу не зразумела - значыцца сэнс з'явы трапна не перадаецца. І нічога, акрамя блытаніны і памылак гэтая тэрміналогія не дае.
Абавязак любога грамадзяніна падчас вайны - выкрываць варожыя структуры і імітацыі, а не дапамагаць маскіраваць іх. Робіце першае - павага і пашана. Робіце другое - працуеце на ворага (з адпаведным стаўленьнем). Падаецца, прасцей ужо няма куды.
Па тых жа правілах мовы "беларускі" - і нешта прыдатнае да Беларусі (не абавязкова ідэальнай, а рэальнай), і, ў вузкім сэнсе толькі нацыяналізму.
Мова неадназначная, яе правілы і логіку "звычайнага" чалавека (ў тым ліку, іншаземца) вы не зломіце, не заменіце прыказамі ўжываць "навамову".
> Бо няздольныя адзяліць ворага ад саміх сябе - у вас няма для гэтага вярбальных крытэраў (у лукашні, дарэчы, з падобнай ідэнтыфікацыяй праблем няма).
Не трэба за мяне нервавацца. Я падзяляю па іх справах: карнікі. Гэта дрэнна для любой нацыянальнасці і гэта і ёсць тая каштоўнасць, за якую іх ненавідзім. А не па нацыянальнай прыкмеце.
Браць прыкладам лукашысцкіх прапагандыстаў мне нецікава, гэта дурны ўзровень.
Бо рэжым існуе дагэтуль выключна дзякуючы пасьпяховаму падману і выдачы сябе за "Беларусь", "Дзяржаву", "Радзіму" - тое, чым ён не з'яўляецца. Дапамагаеце гэтаму падману - працуеце на карысьць рэжыму. Кропка.
"Не трэба за мяне нервавацца" ))))
Шаноўны, нават, не ўяўляеце, наколькі мне ўсё адно на вашыя філалагічныя разважаньні. Прынамсі пакуль вы не напісалі мне анічога, што мела б нейкі практычны (ці тэарэтычны) сэнс. Нажаль.
Выпрацоўваеце сістэму "свой"-"чужы" (таму і прапагандысты таталітарныя для Вас прыклад).
Далей, кожная назва і не павінна "раскрываць сэнс". Умоўна, можаце прыдумаць сваё "правільнае" імя для суседа, але яго клічуць так, як яго назвала маці. Нават калі тое імя для вас непрымальнае або не нясе правільны сэнс.
Бальшавікі перайменавалі Прапойск (Прапошеск) у Слаўгарад, менавіта таму, што з іх занадта ідэалагічным поглядам назва несла нейкі дадатковы сэнс, тыпа пра алкаголь (па іх думках), і тады яны прыдумалі новую, з "правільным" сэнсам.
Часам назва - гэта проста назва, паказальнік. А тое, што Беларусь зараз у складаным стане, пераносіцца і на тое, што калі кажам "беларускае", яно можа быць розным, не абавязкова "нашым". Ну такая рэальнасць. Словы і назвы маюць нюансы, трэба думаць.
Іншымі словамі называць катавальню "багадзельняй" без абмовак ці двукосся (нават, калі на будынку вісіць менавіта такая шыльдачка) - гэта прыняцце ейнага функцыяналу за багадзельню і згода з ім. Ня больш, ня меньш. Гэта і ёсць тая адсутнасьць салідарнасьці з падзеямі і лёсам суграмадзян, аб чым узгадана вышэй. Ды насамрэч ня зроблены дагэтуль выбар: беларускі бок для вас зараз альбо ў Вільні, альбо ў Менску. А калі рэжым нелегітымны - "афіцыйным Мінскам" ён быць ужо аніяк ня можа. Інакш - гэта біпалярка і непаслядоўнасьць. І яе выдатна бачаць усе краіны сьвету. Ды будуюць свае паводзіны згодна гэтай рэчаіснасьці: непаслядоўнасьці (чытай ненадзейнасьці) носьбітаў пашпарту з вянком (бо кажуць праз сказ супрацьлеглыя рэчы: рэжым нібыта не прызнаюць, але прызнаюць). Сваёй пустой балбатнёй вы толькі падцьвярджаеце гэта. Таму замест уцямнага адказу на нашае "Чый Крым?" (а, нагадаю, магчымы толькі два адказы) - пачынаеце ліць нейкую філалагічную ваду. Як і пераважная большасьць нацыянальнай інфапрастюторы. А значыццца - вызначэньня і адказу насамрэч няма. А чаму? Бо суб'ектыўна пытаньне неістотнае - ёсьць, падобна, больш важныя справы зараз. А калі нацыянальная трагедыя з'яўляецца неістотнай падзеяй, каб зьмяніць стаўленьне - гэта вельмі шмат аб чым кажа.
І гэтая блытаніна, вядома, мае свой велізарны кошт ды наступствы: пачынаючы ад недасяжнасьці гуманітарных віз ды адмысловага бюракратычнага пекла, і скончваючы неразуменьнем сярод патэнцыйных хаўруснікаў сутнасьці беларускай праблемы. Ды, як вынік - адсутнасьцю ў іх палітычнай волі на стварэньне беларускага вызвольнага войска - ключавога інструменту для вырашэньня праблемы ўзброенага захопу улады ў Краіне. Няма вярбальнага разуменьня падзей у носьбітаў нацыі - ня будзе і сістэмнага бюракратычнага раўуменьня ў суседзяў ды хаўруснікаў. Такія справы.
Іншымі словамі: рэжым трымаецца (і працягне трымацца) выключна дзякуючы тым, хто бачыць і прасоўвае яго, як "беларускі бок" ды "афіцыйны Мінск" - што аб'ектыўна з 2020-а не адпавядае рэчаіснасьці (ну, і бонусам бачаць у карніках ды тэрарыстах рэжыму сапраўдных праваахоўнікаў ды міліцыю). Усё, як у школьнай фізіцы: няправільнае разуменьне варункаў задачы робіць ейнае вырашэнне немагчымым.
І яшчэ больш гэта тычыцца імён уласных, назваў арганізацый.
Калі Вы будзеце сабаку называць кошкай, вы самі створыце "біпалярку" і "нявызначанасць". Гэта не "філалогія", на якую чамусьці спасылаецеся і лаецеся, гэта простая логіка. Гэтая логіка працуе, а не "хацелкі" дагматыкаў.
Калі існуе "Белорусский Красный Крест", бессэнсоўна даваць яму сваю іншую назву. Існаванне такой арганізацыі з такой назвай - факт.
"Нявызначанасць" у тэрміналогіі адлюстроўвае нявызначанасць з Беларуссю і яе структурамі, жыхарамі ў жыцці.
Калі вы пасля ўмоўнай перамогі створыце ўжо нармальную арганізацыю з той жа назвай, вам прыйдзецца працаваць з тым фактам, што людзі пад той назвай будуць працягваць блытаць і старую, і новую арганізацыю. Усё роўна вам прыйдзецца глядзець на сэнс, а не толькі на назву.
Так, вы можаце аргументаваць, што "беларускі" ў назве не нясе адэкватны сэнс у кантэксце беларускай сапраўднай дзяржаўнасці і гісторыі. Можаце выкарыстоўваць "афіцыйную назву" са словамі і зноскамі "так званы" і т.п.
Калі з гэтым згодныя, можна далей не дыскутаваць.
2. Вашае "трэба вызначыцца са словамі (і абавязкова ў вашай інтэрпрэтацыі кожнага слова), інакш вы прызнаеце легітымнасць рэжыму" - не даказана.
Напрыклад, я магу казаць "БЧК" або "КДБ РБ" і пры гэтым я цалкам разумею сутнасць гэтых арганізацый і не здраджваю "сапраўднай Беларусі". І?
3. Нейкі архаічны ідэалізм (у прамым сэнсе) лічыць, што калі даць правільныя назвы, то і свет зменіцца.
4. Пра вашыя ідэі "стварэння беларускага вызвольнага войска" ў эміграцыі ўжо размаўлялі. Там больш юрыдычных (вельмі складаных) пытанняў, а не рашэнне праз тэрміналогію.
На шыльдачцы ў Крыму таксама напісана "Российская Федерация". І "існаванне такой арганізацыі з такой назвай - факт", як вы кажаце. Але людзі ўсё ж дзеляца на дзьве катэгорыі: адныя прызнаюць гэтую шчыльдачку, і менавіта яна для іх "факт", а для другіх - усё ж "Крым - гэта Ўкраіна". (Ёсьць яшчэ, канешне, так званы трэці бок: маўляў "всё не так однозначно". Але ён па сутнасьці не з'яўляецца выбарам, а толькі ягонай адтэрміноўкай. З падвышэннем кошту, вядома).
Бягучая рэчаіснасць, што хунта - гэта захопнік ўлады ды антыбеларускі, для вас пакуль з'яўляецца нейкім "недаказаным фактам" (бо бягучых падзей не хапіла, каб змяніць побытавае стаўленьне), спробай выдаць сабаку за котку (гэта быў вельмі моцны аргумент), чыёйсьці "хацелкай" і жаданьнем "перавызначыць" сэнс (бо, вядома, хунта - гэта афіцыйны Менск і менавіта беларуская ўлада, а карнікі - міліцыя: так заўсёды было і гэта "факт"). А забойствы ды катаваньні з іх боку - усяго толькі кропка гледжаньня, якая патрабуе доказаў ды пераканаўчых аргументаў, а таму - дакладна не нагода мяняць стаўленьне. У гэтым і розніца. Для вас "Генеральная пракуратура Беларусі" - менавіта той тэрмін, які выдатна перадае сутнасьць функцыяналу гэтай установы і адпавядае міжнароднаму разуменьню гэтай дзейнасьці. А для мяне так называць гэтую установу - саўдзел у злачынстве і здрада.
Таму ў тым, што афіцыйны Менск зараз месціцца не ў Менску, а карнікі - у лепшым выпадку "лукашэнкаўская так званая міліцыя" (бо выконвае функцыянал, не ўласьцівы міліцыі ў класічным разуменьні) - вас пераканаюць не словы ў чаціку, а толькі падзеі і толькі ў асабістым жыцьці (але і тое не дакладна). Таму ня бачу сэнсу марнаваць час: прыязжайце ў акупаваную Беларусь і атрымлівайце уласны досьвед на уласным азадку. Размова скончана.