U Biełarusi raście kolkaść aleniaŭ i husiej, zatoje mienšaje łasioŭ

U Biełarusi pavialičvajucca papulacyi aleniaŭ i husiej, a łoś pastupova pierasialajecca ŭ paŭnočna-ŭschodni rehijon, paviedamiŭ BiełTA načalnik adździeła palaŭničaj haspadarki Minlashasa Alaksandr Kazarez.

Vysakarodnyja aleni. Fota: BiełTA

Na siońniašni dzień u Biełarusi naličvajecca bolš za 50 tysiač vysakarodnych aleniaŭ i kala 47 tysiač łasioŭ. Aleni demanstrujuć chutki rost papulacyi i dobra adaptujucca da dziejnaści čałavieka, utvarajučy amal simbijoz ź ludźmi.

Łoś, u svaju čarhu źjaŭlajecca pradstaŭnikom paŭnočnych, baryjalnych lasoŭ, i praz paciapleńnie klimatu adčuvaje siabie ŭ nas mienš kamfortna, tamu pastupova pierasialajecca na paŭnočny ŭschod — tam jaho kancentracyja ciapier vyšejšaja, čym na paŭdniovym zachadzie.

U adroźnieńnie ad alenia, jakoha ŭ apošnija hady ŭtrymlivajuć na fiermach dla atrymańnia miasa, łoś nie paddajecca pryručeńniu i nie pryvykaje da čałavieka.

Siarod ptušak dobraje pavieličeńnie papulacyi adznačajecca ŭ husiej. Naprykład, biełaščokaja kazarka, jakaja ŭ 1980-ch naličvała ŭsiaho 15—20 tysiač asobin, siońnia padyšła ŭžo da 1,5 miljona. Husi dobra prystasavalisia da charčavańnia na sielskahaspadarčych palach.

Raniej hałoŭnymi palaŭničymi ptuškami byli kački, ale ich papulacyja ciapier amal nie raście z-za paciapleńnia, zasuch i zarastańnia pojmiennych łuhoŭ. Praŭda, dziakujučy aktyŭnamu razmnažeńniu ŭ haradach kolkaść kačak pakul zastajecca stabilnaj, choć i nazirajucca hadavyja vahańni.

Kamientary da artykuła