Pamior kinarežysior Valeryj Rybaraŭ
Biełaruski kinarežysior i scenaryst pamior paśla praciahłaj chvaroby ŭ dzień svajho naradžeńnia, 26 červienia. Pra śmierć paviedamiŭ Biełaruski sajuz kiniematahrafistaŭ
Valeryj Rybaraŭ naradziŭsia 26 červienia 1939 hoda ŭ rasijskim Saratavie. Z 1959 hoda pracavaŭ na kinastudyi «Biełaruśfilm» — spačatku jak asistent režysiora, paźniej — jak režysior.
Etapnym filmam u tvorčym losie kiniematahrafista staŭ dakumientalny film «Toniežskija baby» (1977). Film pryśviečany losami troch žycharak vioski i zachavanamu ŭ pieršarodnym vyhladzie ŭnikalnamu abradu sustrečy viasny ŭ vioscy Toniež Lelčyckaha rajona.
Źniaŭ mastackija filmy «Žyvy zrez» (1978), «Čužaja baćkaŭščyna» (1982) i «Śviedka» (1985).
Źniataja im moładzievaja drama «Mianie zavuć Arlekina» (1988, pa pjesie viadomaha rasijskaha žurnalista Juryja Ščakačychina, jaki byŭ adnym z aŭtaraŭ scenaru) stała samym kasavym ajčynnym filmam za ŭsiu historyju biełaruskaha kino: za 12 miesiacaŭ prakatu karcinu pahladzieła 41,9 miljona hledačoŭ.