Capkała: Čamu za piać hadoŭ nivodzin z tak zvanych ofisaŭ i kabinietaŭ nie damohsia vyzvaleńnia nivodnaha palitviaźnia?

Adzin z udzielnikaŭ prezidenckaj vybarčaj kampanii 2020 hoda, a ciapier daradca Ałbanskaj inviestycyjnaj karparacyi Valer Capkała apublikavaŭ svaju pazicyju nakont vyzvaleńnia palitviaźniaŭ, jakoje adbyłosia 21 červienia.

Vyzvaleńnie Siarhieja Cichanoŭskaha i jašče 13 palitviaźniaŭ — značnaje dasiahnieńnie Donalda Trampa i amierykanskaj dypłamatyi, adznačyŭ Capkała.

Jon razvažaje, čamu Łukašenka rašyŭ vypuścić Siarhieja Cichanoŭskaha.

«Zakliki da sumleńnia, humannaści, vielikadušnaści, da pravoŭ dziciaci — dla jaho pusty huk. Jon baicca tolki adnaho: vysokadakładnych rakiet i bieśpiłotnikaŭ. Jon baicca zastacca biez kanała suviazi z Zachadam (…).

U hetym śviecie jon šanuje tolki dźvie rečy: asabistuju biaśpieku i ŭtrymańnie ŭłady. Usio astatniaje — razmovy dla biednych. Stracić kanał suviazi z Zachadam — značyć nazaŭždy zamknucca ŭ bunkiery i stracić mahčymaść paziravać u poli ź miaškom bulby abo ładzić pakazalnyja raznosy ŭ karoŭnikach.

Mienavita strach za ŭłasnaje žyćcio staŭ sapraŭdnaj pryčynaj sastupki śpiecpasłańniku prezidenta ZŠA. Łukašenka, jak i ŭsie dyktatary, razumieje tolki movu siły». 

Capkała dadaŭ, što napiaredadni Dnia niezaležnaści Biełarusi spadziajecca na vyzvaleńnie i inšych viaźniaŭ sumleńnia. «Prezident Tramp zdolny damahčysia hetaha litaralna dvuma pstryčkami palcaŭ».

«Ale pry hetym zastaniecca biez adkazu hałoŭnaje pytańnie: čamu za ŭsie hetyja piać hadoŭ ni adzin z tak zvanych «ofisaŭ», «kabinietaŭ» i inšych psieŭda-struktur, jakija atrymali sotni miljonaŭ jeŭra ad zachodnich donaraŭ i pravodzili tysiačy sustreč na vyšejšym uzroŭni — uklučajučy sustrečy z prezidentam Bajdenam — tak i nie damohsia vyzvaleńnia nivodnaha palityčnaha źniavolenaha?»

«Ciapier jany imkliva prypisvajuć sabie heta dasiahnieńnie, — piša Capkała. — Ale niaŭžo chtości surjozna vieryć, što ich «baraćba», jakaja zvodziłasia da zaklikaŭ adpraŭlać paštoŭki ŭ turmy — paštoŭki, jakija navat nie dachodzili da adrasataŭ, — pryviała choć da jakoha-niebudź vyniku, akramia asabistaha ŭzbahačeńnia samich «barcunoŭ»? Niaŭžo niechta ličyć, što hetyja paštoŭki tak rasčulili turemnych nahladčykaŭ, što tyja, abcirajučy skupuju ślazu, advažylisia na kalektyŭny zvarot da Łukašenki z prośbaj vyzvalić źniavolenych? (…)

Jak paviadzie siabie Siarhiej Cichanoŭski ŭ novych abstavinach — pakaža čas. Albo jon zastaniecca bieskampramisnym zmaharom za pryncypy i pastarajecca ačyścić aŭhijevy stajni ad brudu karupcyi i kradziažu, u jakich zahrazła asiarodździe jaho žonki. Albo jon paddasca sałodkim śpievam daśviedčanych hrantasosaŭ, jakija za dziesiacihodździ navučylisia pieratvarać baraćbu i pakuty inšych u asabistyja dachody dla siabie, i vyrašyć, što finansava bolš vyhadna supakoić sumleńnie, źmirycca z rolaj «šaściorki» i atrymlivać ad ich padački — pry ŭmovie, što budzie dobra siabie pavodzić.

Ale heta — zaŭtra. A siońnia my ščyra radujemsia za Siarhieja i ŭsich, chto razam ź im zdabyŭ svabodu. Niachaj ich fizičnaje i dušeŭnaje adnaŭleńnie budzie poŭnym i chutkim».

Kamientary da artykuła