Strynhi, kupony na spatkańnie, pralny parašok: biełarusy raskazali pra niaŭdałyja padarunki tajemnaha Santy

Niama bolš nadziejnaha sposabu rasčaravacca ŭ ludziach, čym zhulać ź imi ŭ «Tajemnaha Santu». Spytali ŭ biełarusaŭ, jakija krynžovyja padarunki jany atrymlivali ad kaleh.

Fota z sajta freepik.com

Kali vy nie hulali ŭ «Tajemnaha Santu», to sutnaść u nastupnym. Na papierkach pišucca imiony ŭsich udzielnikaŭ hulni, i paśla ludzi ciahnuć papierki — tamu čałavieku, čyjo imia tabie dastałasia, treba budzie zrabić padarunak. Ananimna. Padarunki ŭ vyniku atrymlivajuć usie (kali vaš Santa nie zabyŭsia na vas). Paśla ŭručeńnia padarunkaŭ moža raskryvacca, chto ŭ kaho byŭ Santam, a moža zastavacca tajamnicaj.

Maksim:

— Ja niejak atrymaŭ u padarunak davoli typovy nabor: šampuń, hiel dla dušu, myła, dezadarant. Zdavałasia b, usio ničoha — zaŭždy spatrebicca ž. Ale krynžovym było toje, što pasiarod usiaho hetaha lažała razdrukavanaja zapiska. U joj «Santa» pisaŭ, što ad mianie zaŭsiody śmiardzić potam i ŭvieś kalektyŭ praz heta pakutuje, raiŭ čaściej chadzić u duš. Praz paru miesiacaŭ ja vyrašyŭ zvolnicca, bo pracavać bolš u hetaj kamandzie nie moh.

Jana:

— Niekalki hadoŭ tamu maim «tajemnym Santam» na pracy staŭ chłopiec, jaki davoli doŭha sprabavaŭ zaprasić mianie na spatkańnie. U mianie byli inšyja adnosiny, ja jamu taktoŭna admaŭlała raz za razam…

A tut usie raźbirajuć padarunki na pracy i ja baču, što mnie zastaŭsia niejki kanviert. Jašče padumała, što ž tam moža być na 50 rubloŭ (ahavorany košt padarunka)? Vyrašyła, što, moža, siertyfikat. I voś ja adkryvaju, a tam namalavanyja kimści kupony: «Mahčymaść vypić sa mnoj kavy», «Mahčymaść schadzić sa mnoj u kino» i inšyja.

Faktyčna toj kaleha patraciŭsia tolki na kanviert — nu, moža, jašče i na ałoŭki, jakimi malavaŭ. Zatoje potym padyšoŭ i z honaram skazaŭ, što jon padličyŭ košt takich «mahčymaściaŭ», a tam nie na 50 rubloŭ, a prykładna na 120-150 rubloŭ! I ja pavinna razumieć, jaki jon ščodry.

Mikita:

— Najbolš durnym padarunkam ja liču kubačak, jaki atrymaŭ u minułym hodzie. Spačatku ja padumaŭ, što ŭ majho «Santy» prosta nie ŭsio dobra z fantazijaj, bo jon vybraŭ niejki niecikavy kubak ciomnaha koleru. Ja pakinuŭ jaho na pracy. A potym pry klijencie vyrašyŭ vypić harbatu, i vyśvietliłasia, što heta toj kubak, jaki, kali nalivaješ tudy kipień, pakazvaje novy malunak. U mianie tam akazaŭsia vielmi pošły zdymak (byccam z 90-ch) niejkaj hołaj žančyny. Klijent spačatku pačyrvanieŭ, potym staŭ sa mnoj razmaŭlać niejak hrebliva. I ja jaho vielmi razumieju! Dumaŭ, mabyć, što ja niaŭdačnik i žančyn tolki na kubačku i baču.

Miłana:

— Mnie było 22 hady, kali my na majoj pieršaj pracy vyrašyli zhulać u «Tajemnaha Santu». Ja lublu vybirać padarunki, zapakoŭvać ich, tamu ad pracesu padrychtoŭki atrymlivała sapraŭdnuju asałodu.

Padarunki raspakoŭvali ŭ ofisie pry ŭsich. I ŭjavicie moj šok, kali ja pry kalehach dastała z papiarovaha pakieta fartuch i… čyrvonyja strynhi. Moj «tajemny Santa» nie zmoh doŭha trymać intryhu. Vyśvietliłasia, što takoje mnie padaryła 60-hadovaja žančyna. Jana ažno śviaciłasia ad radaści ad taho, jaki cudoŭny padarunak mnie nabyła, niejak žartavała. Ja dumała, što pad ziamlu pravalusia — tak niajomka było. Joj hetu historyju potym nichto nie zhadvaŭ, a ź mianie jašče, mabyć, hod žartavali.

Darja:

— Moj samy žudasny padarunak — pačak pralnaha paraška. Pakiniem za kadram toje, što zvyčajna ja karystajusia bolš darahoj markaj i addaju pieravahu hielu dla prańnia. Prosta jak možna prydumać nabyć takoje na Novy hod?!

Ale ja navat nie sumniavałasia, chto heta padaryŭ. Byŭ u mianie vielmi praktyčny kaleha, jaki lubiŭ usich vučyć žyćciu i ekanomii. U jaho karcinie śvietu heta byŭ dobry padarunak, bo nu ŭsim ža treba!

Kamientary da artykuła