Беларуская фатографка не разумее, чым беларусаў вабіць Еўропа. Ёй папулярна растлумачылі

Беларуская фатографка Наташа Лявоненка задалася пытаннем, чаму многія жыхары нашай краіны «ўпёрліся ў шэнгенскую візу». Яна напісала ў Threads: «Іншых краін няма, у якіх не былі? Проста ўсё дзеля шэнгена: і грошы плаціць гатовыя, і на «арэлі» на мяжы гатовыя. Вы сур'ёзна? Ёсць шмат краін, у якія лягчэй трапіць». Карыстальнікі ў адказ не прамаўчалі, піша «Люстэрка».

Вільня. Фота ілюстрацыйнае

Аўтарка допісу ў каментарах напісала, што апошняя віза ў яе пашпарце — японская, і патлумачыла, чаму ў яе ўзнікла падобнае пытанне.

«Я люблю падарожнічаць. Людзі купляюць запісы на візу за вялікія грошы. Стаяць у чэргах на запіс год і больш, потым гэтыя незразумелыя арэлі з адкрыццём і закрыццём загранпастоў (гаворка пра пункты пропуску. — Заўв. рэд.). Для чаго? — напісала яна. — Каб раз на год з'ездзіць у тую краіну, у якой ужо быў? Ці не прасцей узяць білет і паляцець у новую, дзе яшчэ не быў? Убачыць нешта іншае».

Пост карыстальніцы абурыў многіх беларусаў, якія патлумачылі суайчынніцы, у чым перавагі шэнгенскай візы (пад постам 360 каментароў):

• «А чаму я павінна ехаць у Індыю або Катар, калі хачу ў Італію, Іспанію або Чэхію? Трэба ўмець дамагацца свайго і не баяцца цяжкасцяў. Плыць па плыні лягчэй за ўсё»;
• «Ну, можа таму што Беларусь — гэта Еўропа»;
• «Прывыклі мы так жыць, колькі сябе памятаю, у мяне заўсёды была шэнген-віза ў пашпарце — паехаць у Вільню, папіць кавы было нормай, злётаць у Мілан на распродаж — лёгка, па бытавую хімію і новы тэлевізар у Польшчу… Цяпер ужо на каву ў Вільню не ездзім, у Мілан не лётаем, а звычка афармляць шэнген засталася, і хоць часам выязджаць у ЕС»;
• «Мы еўрапейцы — нам бліжэйшыя культура, мастацтва, архітэктура, жыццё Еўропы, а не Азіі»;
• «Таму што сеў на машыну — і вось табе выхадныя ў Еўропе. Таму што ляцець [кудысьці] з Вільні ці Варшавы ў разы танней. Геаграфія палётаў большая. Ну і гэтак далей»;
• «Большасць спрабуе адкрыць шэнген, каб убачыцца са сваякамі. Вы што, не з Беларусі?»;
• «Вось у мяне тры гады няма шэнгена. І ў пачатку гэтага тэрміну нібыта як нават асабліва нікуды ехаць не хацелася, хоць была звычка з'ездзіць у Вільню кавы папіць ці ў Стакгольм пакатацца на пароме. А вось зараз ужо вельмі хочацца ў Іспанію хамона паесці і ў моры выкупацца, таму буду-такі рабіць візу, каб яна была на выпадак спантаннай паездкі. Раптам у «Белавія» акцыя — і я праз Турцыю ці Грузію змагу бюджэтна матануць па ўмоўны хамон»;
• «Спрабавала Турцыю, Тайланд, Паўднёвую Карэю. У абсалюце на сям'ю з чатырох чалавек выходзіць вельмі дорага. Па ежы і менталітэце прыкольна, але яшчэ раз не хочацца. Еўропа па гэтых пунктах выходзіць прывабнейшай, але віза [патрэбная]. Сядзім дома пакуль што, карацей»;
• «А калі яшчэ не бачыў Еўропу?»;
• «Таму што ў «іншыя [краіны]», да экватара мы ездзім тады, калі ў нас зіма, а ў іх лета. А калі лета ў нас, лета і ў Еўропе, нам бліжэй у Еўропу»;
• «Не ўсе ўперліся ў шэнгенскую візу. Але я б хацеў мець права доступу ў любую краіну, уключаючы Шэнгенскую зону. А не як страус галавою ў пясок — у Тайланд дазваляюць, таму паеду туды, у Чэхію нельга — ну і хрэн з ёй»;
• «Мне на машыне 400 км да Балтыйскага мора. Па паліве гэта 50 рублёў. Плюс выдаткі на візу, якія адаб'юцца закупкай у «Ікеі» на зваротным шляху. Пакуль не было арэляў на мяжы, цалкам сабе варыянт правесці [нават не] адпачынак, а выхадныя на моры».

Каментары да артыкула