Majstar z Žytkavickaha rajona robić čaŭny pa staradaŭniaj tradycyi — z sucelnaha duba i z pravilnym viasłom
Leanid Šviec žyvie ŭ vioscy Pieraroŭ — jon zachoŭvaje tradycyju vyrabu prypiackaha čoŭna. Tradycyi, darečy, nadadzieny status histaryčna-kulturnaj kaštoŭnaści, pišuć «Mocnyja naviny».
Fota: Alaksiej Stalaroŭ
Mužčyna kaža, što rabiŭ čaŭny jašče jahony dzied — ad jaho zastalisia instrumienty: heblik, kapył, struh, ciosły. Imi zaraz pracuje i ŭnuk.
Čovien adroźnivajecca ad łodki tym, što robicca z sucelnaha dreva šlacham vydzioŭbvańnia. Patrebnaja dubovaja kałoda — heta darahi materyjał, i navat nie kožny dub pasuje dla vyrabu.
Jašče adzin sakret u tym, što viasło robicca indyvidualna pad «kiroŭcu». Pa daŭžyni jano pavinna być roŭnym rostu haspadara čoŭna, a šyrokaja častka — ź jaho dałoń, inakš viesłavać budzie składana i niazručna.
Zatoje dobra zrobleny čovien vielmi chutki i manieŭrany na vadzie.
Zachavańnie hetaha majsterstva padtrymana dziaržavaju: «Tradycyja vyrabu prypiackaha čoŭna ŭ vioscy Pieraroŭ Žytkavickaha rajona Homielskaj vobłaści» maje status histaryčna-kulturnaj kaštoŭnaści Respubliki Biełaruś.