Nastaŭnica na piensii raskazvaje ŭ tyktoku pra miascovyja prablemy. Prapahanda adreahavała — «kašmaryć viosku»
U vioscy Papiernia byłaja nastaŭnica Natalla Prostak paśla vychadu na piensiju pačała zdymać videaroliki pra niedachopy ŭ vioscy. Miascovaja ŭłada ličyć, što błohierka takim čynam stvaraje vobraz «usimi zabytaj hłybinki». Na dapamohu vyklikali dziaržaŭnuju presu. Vydańnie «Prystaličča» apublikavała artykuł «Jak piensijanierka kašmaryć viosku pad Minskam z dapamohaj TikTok».
Prapahanda nakinułasia na piensijanierku, jakaja stała błohierkaj i pakazvaje prablemy ŭ vioscy.
«Natallu P. u vioscy Papiernia viedajuć praktyčna ŭsie. Byłaja nastaŭnica na piensii, zdajecca, vyrašyła stać błohieram, pryčym niaprostym. Jana publična pakazvaje ŭsio, što joj nie padabajecca ŭ nasielenym punkcie. Za paru miesiacaŭ źniała bolš za 11 videa pra žyćcio Papierni», — raskazvaje vydańnie.
«Prystaličča» piša, što «ŭ svaich rolikach Natalla pradstaŭlaje viosku jak usimi zabytuju hłybinku».
Naprykład, u adnym ź pieršych videa jana aburałasia, što zakryli mahazin rajpo. «Kolki b my ni pisali, ni prasili adkryć — daremna. Nie zapracavaŭ! Zabityja vokny ŭ budynku, ale chtości pa viečarach pryjazdžaje i štości robić tam», — zajaviła błohier.
«Adnak vyśvietliłasia, što budynak da hetaha času naležyć rajpo, jaho aranduje indyvidualny pradprymalnik pad skład. Vioska nie zastałasia biez mahazina — handlovaja kropka pracuje na ŭjeździe, i jaje asartymient zadavalniaje žycharoŭ. Adkryvać druhi mahazin u nasielenym punkcie nie metazhodna, bo adzin ź ich budzie pracavać u stratu», — tłumačyć vydańnie.
Jašče adnoj nahodaj dla abureńnia Natalli staŭ učastak pobač z byłym budynkam kramy.
«Stary płot i hara bitaj cehły navodziać na dumku pra zakinutaść. Ale, pa słovach staršyni Papiarnianskaha sielvykankama Dzianisa Chomiča, situacyja inšaja», — piša «Prystaličča» i daje padrabiaznaści. — Kaliści tut była hramadskaja łaźnia, jakuju zatym vykupiŭ pryvatnik. Novy ŭładalnik doŭha nie moh vyrašyć, što rabić z učastkam, a potym pačałasia papiarovaja ciahanina, źviazanaja sa źmienaj metavaha pryznačeńnia dla budaŭnictva doma.
— Praces doŭžyŭsia doŭha, ale sioleta narešcie jon zmoh usio aformić, — raskazvaje Dzianis Chomič. — Hetuju haru «błohier» nazyvaje śmietnikam, ale na samoj spravie heta prosta reštki łaźni. Uładalnik sočyć za paradkam: pieryjadyčna abkošvaje travu, i na ŭčastku ŭžo pačali budaŭnictva — bačny fundamient», — davodzić Chomič.
Što tyčycca staroha płota, to, akazvajecca, jaho nie mianiajuć śviadoma: padčas budaŭnictva novuju aharodžu lohka paškodzić, tamu jaho ŭstalujuć paźniej, paśla zaviaršeńnia asnoŭnych rabot.
Jašče adnoj balučaj temaj dla błohierki stała Papiarnianskaja škoła. U pačatku kastryčnika Natalla pakazała zarosšuju travoj častku stadyjona.
— Cikava, jak prymali hety stadyjon da pačatku navučalnaha hoda, kali jaho tak možna nazvać? Voś žycharka idzie — trava pa pojas, — prakamientavała jana.
Dyrektar škoły Aksana Cichanovič patłumačyła «Prystaličču», što pakos travy ažyćciaŭlajecca pa hrafiku. Taja častka stadyjona, jakaja trapiła ŭ kadr, nie vykarystoŭvajecca na ŭrokach fizkultury.
— Tam, dzie niepasredna zajmajucca dzieci, my kosim, naturalna, čaściej. Tam u nas znachodziacca futbolnyja varoty, skačkovaja jama. Što da padzieńniaŭ, traŭmaŭ — u nas u škole ich nie atrymlivajuć dzieci ŭžo šmat hadoŭ. Baćki nie źviartalisia sa skarhami, — usio patłumačyła dyrektar.
Takim čynam miascovyja načalniki «raźbili» i inšyja roliki piensijanierki.
«U vyniku vobraz «zabytaj vioski», jaki stvaraje ŭ svaich videa Natalla P., pry bližejšym razhladzie rassypajecca», — upeŭniena vydańnie.
Kamientar u samoj błohierki «Prystaličča» nie biare. Ale abmierkavała jaje asobu ź inšymi žycharami vioski.
«Adny ličać jaje «prafiesijnaj skaržnicaj», a inšyja — hołasam hramadskaści. Słovam, kłasičnaja aktyvistka. Adnak jaje niaŭdača na vybarach starasty krasamoŭna śviedčyć: žadańnie krytykavać daloka nie zaŭsiody raŭnaznačnaje ŭmieńniu kanstruktyŭna vyrašać prablemy i zavajoŭvać davier ludziej», — pastaviła kropku vydańnie.