U Viciebsku asvoili budaŭnictva techničnaha fłota: zrabili ŭłasny ciepłachod
Na «Viciebsk-vodtransie» samastojna zbudavali sučasny ciepłachod — padzieja dla pradpryjemstva biesprecedentnaja. Karabiel staŭ nie tolki techničnym praryvam, ale i prykładam spłočanaści kalektyvu, jaki ŭpieršyniu za svaju historyju ŭziaŭsia za budaŭnictva samachodnaha sudna, raskazvajuć na pradpryjemtśvie.
Pradpryjemstva «Viciebsk-vodtrans» realizavała ŭnikalny prajekt — ułasnymi siłami pabudavała sučasny ciepłachod dla absłuhoŭvańnia navihacyjnych znakaŭ na race. «Heta paraŭnalna z tym, jak by ŭ aeraporcie budujuć samaloty, a na čyhunačnaj stancyi — ciahniki», — paraŭnoŭvajuć tam.
Ciepłachod asnaščany najnoŭšym hidramanipulataram, dziakujučy jakomu praca pa absłuhoŭvańni navihacyjnych znakaŭ ciapier całkam miechanizavanaja. Raniej usie hetyja zadačy vykonvalisia ŭručnuju. Umovy dla ekipaža taksama na dobrym uzroŭni: čatyry kajuty, kuchnia, sistemy aciapleńnia i padahrevu vady, sanvuzieł i dušavaja.
Dla «Viciebsk-vodtransa» heta pieršy vopyt budaŭnictva samachodnaha sudna. Prajekt nabyvali asobna, ale zborku karabla viali litaralna «ad bałta da ruchavika».
Košt budaŭnictva skłaŭ paŭtara miljona rubloŭ, što ŭ niekalki razoŭ tańniej, čym zakazvać sudna za miažoj.
Nazvu novamu ciepłachodu vybrali histaryčnuju — «Dźvinsk». Jana adsyłaje da adnajmiennaha parachoda, jaki kursiravaŭ u Viciebsku z 1894 hoda i praciahvaŭ słužbu navat paśla padjomu z dna raki paśla vajny.
Nabyty vopyt pradpryjemstva płanuje vykarystać i nadalej.
Užo ŭ hetym miesiacy čakajecca pastupleńnie ziemsnarada (śpiecyjalnaje sudna, pryznačanaje dla vyjemki i transparciroŭki hruntu sa dna vadajomaŭ), jaki projdzie madernizacyju i nastupnym hodam pačnie zdabyču piasku ŭ karjery.