Стала вядомай прычына смерці палітвязня Андрэя Паднябеннага

Як паведамілі «Радыё Свабода» знаёмыя з сітуацыяй крыніцы, прычынай смерці памерлага палітвязня Андрэя Паднябеннага стала ўдушша. Загінулага пахавалі некалькі дзён таму, хоць грамадскасці пра яго смерць стала вядома толькі цяпер.

Палітвязень Андрэй Паднябенны. Фота spring96.org

Пра смерць Андрэя Паднябеннага стала вядома з допісу ў сацыяльных сетках, які пакінула яго маці Валянціна Паднябенная. Паводле апублікаванай ёю інфармацыі, сын памёр сёлета 3 верасня.

Андрэй Паднябенны меў расійскае грамадзянства, але з шасці гадоў жыў у Беларусі. У яго засталіся жонка і малыя дочкі.

Як паведаміла «Свабодзе» на ўмовах ананімнасці абазнаная ў сітуацыі крыніца, прычынай смерці Андрэя Паднябеннага стала ўдушша. Іншыя абставіны смерці палітвязня пакуль невядомыя. Афіцыйныя крыніцы ў сілавых структурах пакуль ніяк не каментавалі здарэнне.

36-гадовы Андрэй Паднябенны меў расійскае грамадзянства (ён родам з Хабараўска), але з шасці гадоў жыў у Беларусі і меў дазвол на жыхарства.

Мужчына навучаўся ў Гомельскім дзяржаўным універсітэце транспарту. Пасля перавёўся ў Харкаўскі аўтадарожны. Быў іпэшнікам і меў дазвол на рознічны гандаль таварамі. Працаваў таксама ў гандлі аўтазапчасткамі, на курсах кіравання, пісала «Вясна».

Андрэй мае жонку і двух малых дзяцей.

Ён пачаў займацца актывізмам з 2019 года. Тады выступаў супраць кропкавай забудовы ў сваім раёне: збіраў подпісы пад калектыўным зваротам жыхароў супраць ушчыльнення і друкаваў улёткі. 

На выбарах 2020 года Андрэй быў назіральнікам. Яго абурылі фальсіфікацыі, ён пісаў скаргі на начальніка камісіі ў пракуратуру. Хлопец удзельнічаў у акцыях пратэсту. На адной з такіх ён быў на машыне: за гэта быў аштрафаваны і пазбаўлены правоў.

Затрымалі Андрэя 5 лістапада 2021 года і змясцілі пад варту. 

Хлопца судзілі ў закрытым рэжыме. Яго абвінавацілі па шэрагу цяжкіх артыкулаў Крымінальнага кодэкса Беларусі, сярод якіх ч. 1 арт. 14 і ч. 3 арт. 218 (замах на наўмыснае знішчэнне альбо пашкоджанне чужой маёмасці), ч. 1 арт. 361-1 (стварэнне экстрэмісцкага фарміравання), ч. 1 і ч. 2 арт. 289 (акт тэрарызму). Андрэя абвінавачвалі ў падпале машыны начальніка ўпраўлення дэпартаменту выканання пакаранняў, праколе колаў у 39 тралейбусаў, стварэнні і адміністраванні Telegram-канала і чата, якія прызналі экстрэмісцкімі фарміраваннямі.

Суддзя Анатоль Сотнікаў прызначыў Андрэю 15 гадоў калоніі ва ўмовах узмоцненага рэжыму.

КДБ унёс Андрэя ў «спіс асобаў, датычных да тэрарыстычнай дзейнасці». Але праваабаронцы прызналі яго палітвязнем.

Потым Андрэю дадалі да асноўнага тэрміну яшчэ год і восем месяцаў зняволення. Яго дадаткова асудзілі па чатырох крымінальных артыкулах, у тым ліку за «садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці» і «распальванне іншай сацыяльнай варожасці».

Палітвязень знаходзіўся ў калоніі №15 у Магілёве.

Гэта ўжо дзявятая смерць у калоніі ці турме: Вітольд Ашурак, Мікалай Клімовіч, Алесь Пушкін, Вадзім Храсько, Аляксандр Кулініч, Ігар Леднік, Дзмітрый Шлетгаўэр, Валянцін Штэрмер, Андрэй Паднябенны.

Каментары да артыкула