«А мяне менш за ўсё турбуе, ці загаворыць Сяргей Ціханоўскі па-беларуску»
Больш за тое — скажам мякка, я не бачу ў гэтым ніякай палітычнай неабходнасці, піша ў сябе ў фэйсбуку журналіст Віталь Цыганкоў.
Сяргей Ціханоўскі, 22 чэрвеня 2025. Фота: Наша Ніва
Памятаеце, у фільме «Лепей не бывае» (As Good As It Gets) саркастычны герой Джэка Нікальсана кажа афіцыянтцы: «Just what the world needs… another actress» — «Вось што цяпер свету патрэбна — яшчэ адна акцёрка»?
Вось што менш за ўсё патрэбна зараз беларускай апазыцыі, дэмакратычным сілам, — яшчэ адзін беларускамоўны палітык у эміграцыі, які будзе канцэнтравацца на пытаннях мовы, культуры, нацыянальнага адраджэння.
Гэта паляна даўно пакрытая. Тут генералаў больш, чым салдат.
Загаварыць па-беларуску, каб спадабацца тым людзям (і таму канкрэтнаму чалавеку), якія яго крытыкуюць за ягоную рускамоўнасць — бессэнсоўна. Ціханоўскі ад іх літасці не атрымае ў любым выпадку. Святлана Ціханоўская загаварыла па-беларуску самыя адраджэнскія рэчы — яны палюбілі яе пасля гэтага?
«Ах, я чем виноват?»…
— Ты виноват уж тем, что хочется мне.. быть лидером, а ты сам претендуешь быть лидером». Значыць, ты — вораг, што б і на якой мове ты б ні казаў. Урэшце, як і ўсе астатнія.
У Ціханоўскага — свой талент і імідж, свая функцыя, і яму не трэба граць чужыя ролі. Хай ён звяртаецца да тых людзей, якія застаюцца ўбаку, да якіх не даходзяць нашы традыцыйныя заклікі. Хай звяртаецца ў той форме і на той мове, якая гэтым людзям больш звыклая і зразумелая.
І ні ў якім разе ня варта гэта ўспрымаць як «зараз не да мовы». Я той чалавек, які больш за іншых напісаў тэкстаў пра тое, што мова заўсёды на першых месцах і яна не «пачакае».
Проста кожны павінен займацца сваёй справай — той, якую ўмее рабіць найперш і якая атрымліваецца. У кожнага свая ніша і аўдыторыя. Сяргею Ціханоўскаму гістарычна ўдавалася (і будзем спадзявацца, можа ўдасца зараз) актывізоўваць «простых» людзей, уздымаць шырокія народныя масы, узбуджаць нянавісць да рэжыму і жаданне дзейнічаць.
Я не ведаю, якія ў яго планы і рэсурсы. Але адчуваю, што нешта ўдасца ў яго можа толькі пры ўмове, што Ціханоўскі будзе самім сабой, што яму не будуць навязваць пэўныя прынятыя «ў нашым асяроддзі» нормы, падыходы і манеры. Магчыма, людзі стаміліся ад дыпламатычных і асцярожных заяваў, і ім хочацца слухаць чалавека, які заклікае пасадзіць аднаго персанажа «на кол».