Поль Вэрлен
Асеньняя песьня
Пячэ струною
Сваёй скрушною
Асеньні сум,
А сэрца б’ецца,
А сэрца рвецца
Ад горкіх дум.
Душу вярэдзяць, —
Я чую, — недзе
Гадзіны б’юць,
І плачу: што ж,
Былога ўсё ж
Мне не вярнуць.
У ноч пагнаў,
Усьлед стагнаў
Вятрыгі сьвіст.
Вазьмі з сабой,
Нясі, як той
Пажоўклы ліст…
Пераклад Надзеі Дзедавай