Što pačytać ź dzietkami pa-biełarusku: top zachaplalnych knižak
Cikavaja kniha — vydatny sposab abudzić i padtrymać dziciačuju cikavaść da rodnaha słova. U jakaści alternatyvy narodnym kazkam prapanujem sučasnyja tvory dla siamiejnaha čytańnia pa-biełarusku.
Hanna Jankuta «Kot Šprot i tajamnica atrakcyjonaŭ»
Kniha Hanny Jankuty ź ilustracyjami Lilii Davydoŭskaj paśpieła stać biestsieleram. Mahčyma tamu, što dziejańnie adbyvajecca ŭ znajomym anturažy — na sučasnych minskich vulicach. Hałoŭny piersanaž, kot Šprot, lubić pabłukać unačy i razam ź miascovymi duchami vyśviatlaje, kudy źnikli myšy z atrakcyjonaŭ u parku Čaluskincaŭ. Kali dzieciam daspadoby mistyčnyja detektyvy, varta prasačyć za Šprotam i daviedacca adkaz.
Andrej Žvaleŭski, Jaŭhienija Pasternak «Himnazija № 13»
Pierad tym, jak atrymać biełaruskaje abličča, kniha piać razoŭ vydavałasia pa-rusku, bo nadta spadabałasia padletkam na postsavieckaj prastory. Siužet knihi razhortvajecca ŭ sapraŭdnaj minskaj himnazii № 13, jakaja, praŭda, akazałasia začaravanaj — čas u joj spyniŭsia, i hałoŭnyja hieroi-siamikłaśniki traplajuć u śviet jazyčnickich bahoŭ. Razam z padletkami čytačy traplajuć u fantastyčnyja pryhody, kab viarnucca ŭ realnaść.
Styjan Chole «Leta Harmana»
Maleńki chłopčyk Harman adpačyvaje ŭ apošnija dni pierad škołaj, kali da jaho zazvyčaj pryjazdžajuć try stareńkija ciotački. Što robić šaścihadovy plamieńnik? Pytajecca pra čas, śmierć i žachi, bo padajecca, što ciotački za svajo doŭhaje žyćcio daviedalisia pra ŭsio na śviecie. Styjan Chole papracavaŭ nie tolki nad źmiestam historyi, ale i nad ilustracyjami, jakija mnohim padajucca zanadta naturalistyčnymi dy žudasnymi. Adnak aŭtar zaklikaje nie bajacca i spakojna razmaŭlać ź dziećmi pra ŭsie žyćciovyja akaličnaści.
Sven Nurdkvist. Sieryja pra Petsana i Findusa
U vydaviectvie «Łohvinaŭ» pa-biełarusku vyjšła sieryja knih šviedskaha dziciačaha piśmieńnika Svena Nurdkvista. Hałoŭnyja piersanažy — fiermier Petsan i jahonaje kaciania Findus, jakim nie siadzicca na miescy i karcić trapić u pieraplot, u tym liku knižny. Asablivaje miesca ŭ knihach nadajecca ilustracyjam, bo sam Nurdkvist pačynaŭ svaju karjeru jak mastak. Nie dziva, što biełaruskija baćki i dzietki pakidajuć ciopłyja vodhuki pra hetaje šviedskaje chiuhie.
Nadzieja Jaśminska «Čamu Mieša nie maje chaty»
Historyja pra «biełaruskaha babajku» Miešu, jaki byŭ bieły dy puchnaty, a akazaŭsia z čornaj poŭściu i niezhavorlivym noravam, dy jašče biez chaty. Aŭtarka kazki, Nadzieja Jaśminska, nibyta ŭziała vobraz Miešy ź biełaruskich pavierjaŭ, choć, pa praŭdzie, uzhadvaje jaho tolki adzin falkłaryst. Adnak heta nie pieraškadžaje ŭpisać babajku ŭ sučasny knižny śviet i pastavić na dziciačuju paličku.
Tomaš Samojlik «Bortnik Ihnat i skarb puščy»
Nie prostaja kniha, a komiks pra bortnika, jaki žyvie ŭ huščarach Biełaviežskaj puščy pa-za bieham času i dahladaje pčołak. Ale adbyvajecca apošni padzieł Rečy Paspalitaj, i nad staradaŭnim układam žyćcia źbirajucca chmary. Što staniecca ź lesam i jahonymi žycharami? Naprykancy knihi aŭtar, navukoviec Tomaš Samojlik, pradbačliva pakinuŭ natatki pra historyju Biełaviežskaj puščy, raspavioŭ, jak vykarystoŭvałasia jejnaje bahaćcie.
Volha Hapiejeva «Dźvie aviečki»
Miłaja kniha vieršavanych historyj pra aviečak-siabrovak, jakim, naturalna, nie siadzicca na miescy: to ŭ les nakirujucca, to ŭ dalokaje padarožža vypraŭlajucca. Radki paemy lohka zapaminajucca i ŭzbahačajuć słoŭnikavy zapas dzietak. Bolš za toje, knižka mieścić zručny ilustracyjny słoŭnik, jaki dapamoža zapomnić nazvy pradmietaŭ dy navakolnych istot.
Ciapier čytajuć
Raptoŭna pamior Uładzimir Usier — niemałady aktyvist, jaki ŭlapaŭsia ŭ film BT i špijanaž u Polščy27
Kamientary