Da 2100 hoda pałova suśvietnych plažaŭ moža źniknuć

Navukoŭcy papiaredžvajuć: kali vykidy parnikovych hazaŭ nie buduć źnižacca, da 2100 hoda śviet moža stracić da pałovy piasčanych plažaŭ. Da takich vysnoŭ pryjšła hrupa daśledčykaŭ z Abjadnanaha daśledčaha centra Jeŭrasajuza, čyja rabota apublikavanaja ŭ časopisie Nature Climate Change.

Zdymak ilustracyjny. Fota: «Naša Niva»

Śpiecyjalisty pad kiraŭnictvam akijanohrafa Michalisa Vusdukasa praanalizavali spadarožnikavyja zdymki ŭźbiarežžaŭ za apošnija try dziesiacihodździ i źviali ich z madelami rostu ŭzroŭniu mora.

Vyśvietliłasia, što asnoŭnyja pahrozy — heta hłabalnaje paciapleńnie, jakoje vyklikaje padjom vady i bolš mocnyja štormy, a taksama čałaviečaja dziejnaść: ščylnaja zabudova i budaŭnictva płacin pieraškadžajuć naturalnamu adnaŭleńniu piasku.

Navat pry aptymistyčnym scenaryi, kali vykidy stabilizujucca kala 2040 hoda, źniknieńnie pahražaje prykładna 37% piasčanych plažaŭ.

Asabliva vialikija straty čakajucca ŭ krain z doŭhimi ŭźbiarežžami. Aŭstralija moža stracić amal 15 tysiač kiłamietraŭ plažaŭ. U zonie vysokaj ryzyki taksama Kanada, Čyli, Mieksika, Kitaj i ZŠA.

U adnosnym vyražeńni najhoršaja situacyja ŭ małych krainach — naprykład, Hambija i Hvinieja-Bisau mohuć stracić bolš za 60% svaich plažaŭ, što surjozna ŭdaryć pa ich ekanomicy i turyźmie.

Daśledčyki nahadvajuć, što plažy — heta nie tolki zona adpačynku, ale i naturalnaja abarona ŭźbiarežžaŭ ad štormaŭ i pavodak. Ich źniknieńnie zrobić prybiarežnyja rehijony značna bolš uraźlivymi.

Adnak praces jašče možna zapavolić. Źnižeńnie vykidaŭ i vykanańnie klimatyčnych damoŭlenaściaŭ dazvalajuć praduchilić da 40% straty plažaŭ. Jak pakazvaje prykład Niderłandaŭ, pry pravilnym kiravańni ŭźbiarežžam eroziju možna strymlivać navat pry roście ŭzroŭniu mora.

Kamientary da artykuła